தத்துவ மேதை ராதாக்கிருஷ்ணன் ஒரு எழுத்து திருடன் .. இவரின் "இந்தியா தத்துவ இயல்" உண்மையில் எழுதியது Prof Jadunath Sinha ’

Dr. Sarvepalli Radhakrishnan: The teacher who stole from his student's thesis
In January 1929, one Jadunath Sinha, then a little known young Lecturer of Philosophy in the Meerut College, having a brilliant academic track record, created a sensation in the literary world by accusing Dr. Radhakrishnan of plagiarizing extensively from the first two parts of his thesis titled 'Indian Psychology of Perception, Vol I & Vol II, which were submitted by him to the Calcutta University (CU) for the coveted Premchand Roychand Studentship (PRS) of 1922. While Jadunath Sinha had submitted the Vol. I of his thesis in 1922, he submitted Vol. II of the thesis in 1923. The piracy has been made from these two parts of his thesis.
Jeevan Malla India : புத்தகத்தில் உள்ள எழுத்து என்பது அதை யார்
எழுதினார்களோ அவர்களின் பொக்கிஷம் அல்லது புதையல். அப்படிப்பட்ட பொக்கிஷத்தை திருடினால் எழுத்தாளனுடைய மனநிலை எப்படி இருக்கும்? என்பதை ஒரு எழுத்தாளனால் மட்டுமே அந்த வேதனையை உணர முடியும்.
இந்தியாவில் முதல் எழுத்துத்திருட்டு வழக்கு யார் மீது என்றால், நீங்கள் எல்லாம் ஆசிரியர் தினம் என கொண்டாடி கொண்டு இருக்கின்றீர்களே…! அதே டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணன் மீது தான்.
யார் இந்த ராதா கிருஷ்ணன்?
ராதா கிருஷ்ணன் என்பவர் தமிழக பார்ப்பன சாதியை சார்ந்தவர். இந்தியாவின் முதல் துணை ஜனாதிபதியும், இரண்டாம் ஜனாதிபதியும் ஆவார். இவருக்கு ‘இந்தியா தத்துவயிலில்’ பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்தின் மூலம் ‘சர்’ என்ற கௌரவப்பட்டம் கிடைத்தது என்பது தான் உங்களுக்கு தெரியும்.
கல்கத்தா விஷ்வ வித்தியாலயா பல்கலைக்கழகத்தில் ஜெதுநாத் சிங்கா என்ற மாணவன் ‘இந்தியா தத்துவம்’ என்ற தலைப்பில் முனைவர் பட்டத்திற்க்காக ஆய்வை மேற்கொண்டு வந்தார். இவர் 2000 பக்கம் கொண்ட ஆய்வறிக்கையை அப்பல்கலைக்கழகத்தில் சமர்ப்பித்தார்.

அவர் சமர்ப்பித்த ஆய்வறிக்கையை 5 நபர்கள் கொண்ட குழு அதாவது, 2 ஆய்வாளர்கள், 2 பேராசிரியர்கள் சரிபார்த்த பின் நிறைவாக துறை தலைவர் சரிபார்த்து கையொப்பமிடுவது பல்கலைக்கழகத்தின் நடைமுறை. இந்த பல்கலைக்கழகத்தின் தத்துவயியல் துறைத்தலைவராக இருந்தவர் டாக்டர் ராதா கிருஷ்ணன். மாணவன் ஜெதுநாத் சிங்கா சமர்ப்பித்த ஆய்வறிக்கையை ஆய்வாளர் மற்றும் பேராசிரியர்கள் சரிபார்த்து கையொப்பமிட்டு துறைத்தலைவரான டாக்டர் ராதா கிரிஷ்ணனிடம் சென்றது. ஆனால், அவர் இரண்டு வருடங்களாக கையொப்பமிடாமல் காலம் தாழ்த்தி வந்தார்.
அந்த இரண்டு வருட கால தாமதத்திக்குள் மாணவன் ஜெதுநாத் சிங்கா சமர்ப்பித்த 2000 பக்க ஆய்வறிக்கையில் இருந்து, அதிக கருத்துகளை எடுத்து, தான் எழுதியதைப் போல லண்டன் ஆக்ஸ்போர்ட் பல்கலைக்கழகத்தில் சமர்ப்பித்தார். இந்தியாவிற்க்கு வந்து அவர் புத்தகமாகவும் வெளியிட்டார். இதற்கிடையில் மாணவன் ஜெதுநாத் சிங்கா சமர்ப்பித்த ஆய்வறிக்கைக்கு கையொப்பமிட்டார்.
டாக்டர் ராதா கிருஷ்ணன் வெளியிட்ட ‘இந்தியா தத்துவயியல்’ புத்தகத்தை வாசித்துப்பார்த்த மாணவன் ஜெதுநாதன் சிங்கா அதிர்ச்சியடைந்தார். ஏனென்றால் இவர் எழுதிய அனைத்து கருத்துக்களையும் ‘புல் ஸ்டாப்’ மற்றும் ‘கமா’ கூட மாற்றாமல் அப்படியே திருடி இருப்பது தெரியவந்தது.
அதனால் ஜெதுநாத்சிங்கா கல்கத்தா உயர்நீதி மன்றத்தை அணுகி ரூபாய் 20000/- நஷ்டயீடு கேட்டு டாக்டர் ராதா கிருஷ்ணனுக்கு எதிராக வழக்கு தொடுத்தார். கல்காத்தாவில் உள்ள சக பேராசிரியர்கள் என சொல்லிக்கொள்பவர்கள் திரு ஜெதுநாத் சிங்காவுக்காக அனுதாபம் காட்டினார்களே தவிர, நீதிமன்றத்தில் சாட்சியாக ஏறுவதற்க்கு தயாராக இல்லை (இப்போதும் இதே நிலை தான் தொடர்கிறது, எப்போதும் இதேதான் தொடரும்) பின்பு டாக்டர் ராதா கிருஷ்ணனிடம் சக பேராசிரியர்களும் விலைபோனதால், அவர்களும் திரு ஜெதுநாத் சிங்காவை சமாதான படுத்த முயற்சி செய்தனர்.
டாக்டர் ராதா கிருஷ்ணன் தன்னுடைய கள்ளத்தனத்தை திறமையாக கையாளவும், நிர்வகிக்கவும், தனக்கு சாதகமாக எல்லாம் அமையவேண்டும் என்பதற்க்காக துடிப்புள்ள இளம் கைகூலிகளை வைத்திருந்தார். அதில் ஒருவர் தான் ஷியாம் பிரசாத் மூக்கர்ஜீ. இவர் யார் என்றால் கல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தின் துணைவேந்தர் சார் அஷ்டோஸ் மூக்கர்ஜீயின் மகன். இவரும் பார்ப்பனர் சாதியை சேர்ந்தவர். டாக்டர் ராதா கிருஷ்ணனுடைய கள்ளத்தனதை மூடி மறைப்பதற்க்காக ஒட்டுமொத்த பார்ப்பனர்களும் கூட்டாக வேலை செய்தனர்.
நிதி நெருக்கடியின் காரணமாக திரு ஜெதுநாத் சிங்கா ரூபாய் 10000/- பெற்றுக்கொண்டு வழக்கை திரும்ப பெற்றுக்கொண்டார்.
டாக்டர் ராதா கிருஷ்ணன் தொடங்கி வைத்த எழுத்துத்திருட்டு இன்றும் பேராசிரியர்கள் மத்தியில் மட்டும் அல்ல, அறிவுஜீவி என்று தங்களை தாங்களே சொல்லி கொள்கின்றவர்களிடமும் தொடர்ந்து கொண்டு தான் இருக்கின்றது.
எழுத்துத்திருட்டை குழந்தைகள் மற்றும் ஆசிரியர்கள் மத்தியில் ஞாபகப்படுத்த வேண்டும் என்ற அடிப்படையில் வருடந்தோறும் தெரிந்தோ தெரியாமலோ ‘ஆசிரியர் தினம்’ வேறக் கொண்டாடிக்கொண்டு இருக்கின்றோம்.
தகவலுக்கு நன்றி;
• மகேந்த்ரா யாதவ் எழுதிய கட்டுரை.
• தி இல்லுஸ்ற்றடெத் வீக்லி மேகஸின் எடிட்டோரியல் ஒப் ஏப்ரல் 27, 1975
- The Illustrated Weekly Magazine Editorial of April 27, 1975
ஜீவன் குமார் மள்ளா
தேசிய அமைப்பாளர்
வெகுஜன கிளர்ச்சி இயக்கம்
புது டெல்லி
094426 08416
 he famous case of literary piracy (plagiarism) against Dr. Sarvepalli Radhakrishnan for stealing from a student's thesis
Utpal Aich
In January 1929, one Jadunath Sinha, then a little known young Lecturer of Philosophy in the Meerut College, having a brilliant academic track record, created a sensation in the literary world by accusing Dr. Radhakrishnan of plagiarizing extensively from the first two parts of his thesis titled 'Indian Psychology of Perception, Vol I & Vol II, which were submitted by him to the Calcutta University (CU) for the coveted Premchand Roychand Studentship (PRS) of 1922. While Jadunath Sinha had submitted the Vol. I of his thesis in 1922, he submitted Vol. II of the thesis in 1923. The piracy has been made from these two parts of his thesis.

 Prof Jadunath Sinha

Jadunath Sinha had passed B.A. (Honours in Philosophy) in 1915 from the Calcutta University, simultaneously bagging the Philip Samuel Smith Prize and the Clint Memorial Prize. Subsequently he passed the M.A. (Philosophy) from the Calcutta University in 1917 and then had applied for the prestigious Premchand Roychand Studentship for 1922. [The remaining installments of the thesis were submitted by Jadunath Sinha until its completion in 1925 when he was awarded the Griffith Prize (CU) in 1923 and the Mouat Medal of the CU in 1925.] The Calcutta University had appointed Sir Brajendranath Seal and Dr. Sarvepalli Radhakrishnan [who had replaced Sir Brajendranath Seal, the first George V Professor of Mental and Moral Philosophy of the CU in March 1921 after Prof. Seal had joined the Mysore University as the Vice Chancellor] as examiners of that part of the thesis. Vol. II and other subsequent installments of the thesis were read by Dr. S. Radhakrishnan and Prof. Krishna Chandra Bhattacharjee of CU who were appointed Readers for the assignments. According to Prof. Jadunath Sinha, though Radhakrishnan's book 'Indian Philosophy Vol. II', which incorporated the extensively stolen paragraphs of Jadunath Sinha's thesis (Vol.I and II), was published in 1927, he had noticed the copyright infringement (plagiarism) only in November 1928. Prof. Jadunath Sinha lodged a serious complaint in the Modern Review (M.R.) magazine through a letter dated December 20, 1928, which was published in the M.R. issue of January 1929.
Dr. Radhakrishnan had published another book titled "The Vedanta according to Sankara and Ramanuja" in 1928, which was actually a reprint of Chapters 8 & 9 of his book "Indian Philosophy Vol. II." That book also had extensive pirated paragraphs from Prof. Jadunath Sinha's Premchand Roychand Studentship thesis. Luckily for Prof. Jadunath Sinha, he had published extracts from those two parts of his Premchand Roychand Studentship thesis in the Meerut College Magazines of 1924 and 1926.

Part 1 of a newspaper report on the issue

Prof. Jadunath Sinha had followed up his first letter to the Modern Review by writing three more letters/rejoinders which were published in the M.R. magazine's February, March and April 1929 issues. Prof. Sinha cited many, many more parallel passages to prove his point. Dr. Radhakrishnan replied by writing two letters which were published in the February and March 1929 issues of the Modern Review. Dr. Radhakrishnan's arguments were almost absurd and he even tried to defame Prof. Jadunath Sinha. Shri Ramananda Chattopadhyay, the Editor of Modern Review and also the Editor of the sister-magazine (published in Bengali) known as Prabashi, also wrote a long editorial comment, as Dr. Radhakrishnan had accused the editor of harassing him, which was published in the February 1929 issue of M.R.

Part 2 of the newspaper report on the issue

Then in the first half of the month of August 1929, Prof. Jadunath Sinha sued Dr. Sarvepalli Radhakrishnan in the Calcutta High Court for infringement of copyrights of his original literary works, claiming Rs.20,000/- as damages. Sometime in the first week of September 1929, Radhakrishnan filed a counter libel suit against Prof. Jadunath Sinha and Shri Ramananda Chattopadhyay demanding Rs.1,00,000/-. Probably Radhakrishnan thought that attack was the best defence!

Part 3 of the newspaper report on the issue

Prof. Dr. Jadunath Sinha was so admired by his teachers that he was appointed an Assistant Professor of Ripon College, Calcutta, before his M.A. results were announced. He did his PhD from the CU in 1934. He went on to become a versatile writer of Philosophy, Psychology, etc. which were published by famous publishers. Two of his books were published by M/s. Kegan Paul of London. Dr. Sinha being the most original philosopher of Hinduism and Indian philosophy, psychology, etc. is still revered by the students of philosophy. Dr. Jadunath Sinha went into religion in the latter part of his life.

Dr S Radhakrishnan

There was lot of pressure on Prof. Jadunath Sinha to settle the case out of court. All the so-called Bengali senior Professors who sympathized with Prof. Jadunath Sinha and were convinced of the plagiarism, refused to stand witness for him in the Court. Prof. Jadunath Sinha was also short of money. Dr. S. Radhakrishnan had lot of clout and was clever enough to manipulate, manage and obtain the help of his friends, especially that of Dr. Shyamaprasad Mukherjee, son of Sir Ashutosh Mukherjee. It was Sir Ashutosh Mukherjee, the then VC of Calcutta University, who had brought Prof. Radhakrishnan from Bangalore to Calcutta University for the prestigious post of King George V Professorship with a hefty salary of Rs.1000/- per month. So, his son Dr. Shyamaprasad Mukherjee, who was also a close friend of Dr. Radhakrishnan and was then the Vice Chancellor of the Calcutta University, wanted to hush up the matter.

Ramananda Chattopadhyay

At last Prof. Jadunath Sinha succumbed to all these pressures and had to agree for settlement outside court. And the two suits were settled before the Acting Chief Justice through a Decree, probably in the first week of May 1933. Terms of settlement were not disclosed.
The above is only a thumbnail sketch of Dr. Jadunath Sinha and what happened to him. Much more information is available which have been avoided in this write-up keeping in mind of the paucity of time of Facebook friends. More details would be produced soon for knowledge of those who are interested to know the case in full details and form their own opinion about the plagiarism.

Gist of news items on the plagiarism case

Acknowledgement
 1. This write-up has been based on articles published in different Websites, books, etc. My role has been that of a compiler.
2. I must like to highlight one particular compendium written by one Mr. Barin De and published in January 1982; this book is actually a treasure trove. The title of the book is "A Reported Case of Radhakrishnan's Literary Piracy" and it has a beautiful history. The Illustrated Weekly Magazine Editorial of April 27, 1975, that I had posted with my facebook article of August 27, 1916, was from this book only. The Press Reports regarding the Plagiarism Case attached to this write-up are from this book. God willing, I hope to reproduce many letters and documents from this book in the coming days.
Note: This write-up and a few others in this series were posted in my Facebook Page at https://www.facebook.com/utpal.aich.7

~~~

Utpal Aich retired as First Secretary from Embassy of India, Addis Ababa (the Ministry of External Affairs). He is now an independent researcher.