ஓவைஸியும், மாயாவதியும் தங்களுக்கு சொந்தமில்லாத மாநிலத்திலும் பிரச்சாரம் செய்ய முடியும். இவர்களிருவருக்கும் இவர்களுடைய மதம், சாதி மட்டுமல்லாது ஹிந்தி மொழியும் ஒரு இணைப்பாக தொக்கி நிற்கிறது.
இங்கிருக்கும் தேவநாதன் யாதவோ, திருமாவளவனோ பீகாரில் போய் தேர்தலில் நிற்க முடியுமா? பிரச்சாரம் தான் செய்ய முடியுமா?
ராஜிவ்காந்திக்கு பிறகு தமிழ்நாட்டில் செல்வாக்குப் பெற்ற, மக்களின் உள்ளம் தொட்டு உறவு கொண்ட வடநாட்டு தலைவர்களே இல்லை என்பதே உண்மை.
தமிழ்நாட்டினருடன் உறவுக்கொள்ள ராஜீவுக்கு அவருடைய குடும்ப பாரம்பரியமும், அவருடைய வசீகரமும், பழகும் தன்மையும் போதுமானதாக இருந்தது. ராஜீவ் வசீகரித்த மக்களில் ஒரு 30% மக்களை ராகுல் சென்றடைந்திருக்கலாம்.
மற்ற யாருக்கும் அந்த உள்ளார்ந்த தொடர்பு ஏன் வரமறுக்கிறது?
தமிழ் மொழி மட்டுமே காரணம், அதுவே இம்மாநிலத்தின் காப்பரண்!
100 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக ஹிந்தியை வலிந்து ஏன் நம் வாயில் திணிக்க நினைக்கிறார்கள் என்று இப்போது புரிகிறதல்லவா
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக