Dhinakaran Chelliah :
இந்தியாவில்
பௌத்தம் காணாமற் போனதற்கான முக்கிய காரணங்களில் ஆதி சங்கரரும் ஒருவர்.இந்த
விடயத்தில் சுவாமி விவேகானந்தர் ஆதிசங்கரர் பற்றி கூறும் வரிகளை நாம் அனைவரும் உற்று நோக்குவது அவசியம்.
விவேகானந்தர் ஆதி சங்கரர் பற்றி பின்வருமாறு எழுதுகிறார்:
சங்கரருடைய புத்தி நாவிதன் கத்தியைப்போல மிகவும் கூர்மையாய் இருந்தது; அவர் வாதம் புரிவதில் வல்லவர்; மஹா பண்டிதர்; அதில் அய்யமில்லை. என்றாலும், அவரிடத்தில் அகன்ற நோக்கமில்லை; அவருடைய இதயமும் அத்தகைய தாகவே காணப்பட்டது. மேலும், அவர் தமது பிராம்மணத்துவத்தில் பெருமை பாராட்டுபவர். வாதத்திலே தோல்வியடைந்த எத்தனையோ புத்த சந்நியாசிகளை நெருப்புக்கு இரையாக்கின அவருடைய இதயத்தை என்னவென்று சொல்வது! சங்கரர் இந்தச் செய்கையைச் செய்தது மூடப் பிடிவாதமன்றி வேறு என்ன? சிறு ஆட்டுக் குட்டியினுடைய உயிரைக் காப்பாற்றத் தமது உயிரைக் கொடுக்கச் சித்தமாயிருந்தார் புத்தர்; பஹுஜன ஹிதாய பஹுஜன ஸூகாய பலருடைய இதத்திற்காகவும் பலருடைய நலத்திற்காகவும் வாழ்ந்தார் புத்தர் எவ்வளவு அகன்ற சிந்தை! எவ்வளவு இரக்கம்!
புத்தர் காலத்தில் எத்தனை மடங்கள், எத்தனை பாடசாலைகள், கலாசாலைகள், வைத்தியசாலைகள், விலங்குக்குச் சிகிச்சை புரியும் சாலைகள் ஏற்பட்டன. சிற்பம் எவ்வளவு சிறந்து விளங்கியது! புத்த தேவருடைய வருகைக்கு முன் இந்த நாட்டில் என்ன இருந்தது? ஓலைச் சுவடிகளிலே எழுதப்பட்டு ஒரு சிலரால் மாத்திரம் அறியப்பட்டிருந்த சமய உண்மைகள் சில இருந்தன. புத்தர் அவற்றைத் தம் வாழ்க்கையில் மெய்ப்பித்து, மக்களுடைய வாழ்க்கையிலே அவற்றைப் பயன் படுத்தும் நெறிகளைக் காட்டினார்.
(சுவாமி விவேகானந்தர் சம்பாஷணைகள் நூல்- பக்கம் 81-82)
Swamiji: Shankara's intellect was sharp like the razor. He was a good arguer and a scholar, no doubt of that, but he had no great liberality; his heart too seems to have been like that. Besides, he used to take great pride in his Brahmanism — much like a southern Brahmin of the priest class, you may say. How he has defended in his commentary on the Vedanta-Sutras that the non-Brahmin castes will not attain to a supreme knowledge of Brahman! And what specious arguments! Referring to Vidura* he has said that he became a knower of Brahman by reason of his Brahmin body in the previous incarnation. Well, if nowadays any Shudra attains to a knowledge of Brahman, shall we have to side with your Shankara and maintain that because he had been a Brahmin in his previous birth, therefore he has attained to this knowledge? Goodness! What is the use of dragging in Brahminism with so much ado? The Vedas have entitled any one belonging to the three upper castes to study the Vedas and the realisation of Brahman, haven't they? So Shankara had no need whatsoever of displaying this curious bit of pedantry on this subject, contrary to the Vedas. And such was his heart that he burnt to death lots of Buddhist monks — by defeating them in argument! And the Buddhists, too, were foolish enough to burn themselves to death, simply because they were worsted in argument! What can you call such an action on Shankara's part except fanaticism? But look at Buddha's heart! — Ever ready to give his own life to save the life of even a kid — what to speak of " — For the welfare of the many, for the happiness of the many"! See, what a large-heartedness — what a compassion!
From "Complete Works of Swami Vivekananda"
Volume 7, Conversations and Dialogues,
I - XXIX (From the diary of a disciple)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக