ராதா மனோகர் : லிபியாவிற்கு எதிரான மேற்கு நாடுகளின் போர் எதற்காக நடத்தப்பட்டது?
உலக மனசாட்சி இந்த கேள்வியை இன்னும் உரக்க எழுப்ப வேண்டும்!
Great Man-Made River லிபியாவின் செயற்கை நதி
உலகில் மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட பெரிய நதி
கிரேட் மேன் மேட் ரிவர் (GMMR) என்பது லிபியா முழுவதும் உள்ள நுபியன் மணற்கல் நீர்நிலை அமைப்பு புதைபடிவ நீர்நிலையிலிருந்து பெறப்பட்ட புதிய நீரை வழங்கும் குழாய்களின் வலையமைப்பாகும்.
இது உலகின் மிகப்பெரிய நீர்ப்பாசனத் திட்டமாகும்.
இந்தத் திட்டம் லிபியாவின் தெற்கே உள்ள நுபியன் மணற்கல் நீர்நிலை அமைப்பிலிருந்து தண்ணீரை பம்ப் செய்யும் பைப்லைன் அமைப்பைப் பயன்படுத்துகிறது.
நீர் 1,600 கிலோமீட்டர் தூரம் வரை செல்கிறது
லிபியாவில் பயன்படுத்தப்படும் மோஹத்தை நீரில் 70% வழங்குகிறது.
இது உலகின் மிகப்பெரிய நிலத்தடி நீர் வழியாகும்
இதற்கு பாவிக்கப்பட்ட குழாய்களின் நீளம் 2,820 கிலோமீட்டர்கள் (1,750 மைல்)).
இது 1,300 க்கும் மேற்பட்ட கிணறுகளைக் கொண்டுள்ளது,
500 மீட்டருக்கும் அதிகமான ஆழம் கொண்டது,
மேலும் திரிபோலி, பெங்காசி, சிர்டே மற்றும் பிற நகரங்களுக்கு ஒரு நாளைக்கு 6,500,000 m3 சுத்தமான தண்ணீரை வழங்குகிறது.
மறைந்த லிபிய தலைவர் முயம்மர் கடாபி இதை "உலகின் எட்டாவது அதிசயம்" என்று விவரித்தார்.
1953 ஆம் ஆண்டில், தெற்கு லிபியாவில் எண்ணெய் கண்டுபிடிக்கும் முயற்சிகளின் போதே இந்த பிரமாண்டமான நன்னீர் புதைபடிவம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.
GMRP என்ற இத்திட்டம் 1960 களின் பிற்பகுதியில் உருவாக்கப்பட்டது
1984 இல் திட்டத்தின் வேலை தொடங்கியது.
திட்டத்தின் கட்டுமானம் ஐந்து கட்டங்களாக பிரிக்கப்பட்டது.
முதல் கட்டத்திற்கு 85 மில்லியன் m³ அகழ்வாராய்ச்சி தேவைப்பட்டது
28 ஆகஸ்ட் 1991 அன்று திறக்கப்பட்டது.
இரண்டாம் கட்டம் (முதல் நீர் திரிபோலி என்று அழைக்கப்பட்டது இது செப்டம்பர் 1996 அன்று திறக்கப்பட்டது.
இந்த திட்டம் கிரேட் மேன் மேட் ரிவர் திட்ட ஆணையத்திற்கு சொந்தமானது
இதற்கு உரிய நிதியை கடாபி தலைமையில் இருந்த லிபியா அரசாங்கமே வழங்கியது
முதல் கட்டங்களுக்கான முதன்மை ஒப்பந்ததாரர் டாங் ஆ கன்சார்டியம் (தென் கொரிய நிறுவனம்)
தற்போதைய முக்கிய ஒப்பந்ததாரர் அல் நஹ்ர் கம்பெனி லிமிடெட் ஆகும்.
ஜிஎம்ஆர் கட்டுமானத்தில் பயன்படுத்த விதிக்கப்பட்ட இறக்குமதி செய்யப்பட்ட பொருட்கள் கொரியா மற்றும் ஐரோப்பாவில் (முக்கியமாக இத்தாலியில்) தயாரிக்கப்பட்டு, பிரேகா (சித்ரா வளைகுடா) நுழைவு துறைமுகம் வழியாக கடல் வழியாக வந்தடைந்தன.
குழாயில் உள்ள கத்தோடிக் அரிப்பு பாதுகாப்பு, மெல்போர்னை தளமாகக் கொண்ட AMAC அரிப்புப் பாதுகாப்பு என்ற ஆஸ்திரேலிய நிறுவனத்தால் வழங்கப்பட்டது
பெங்காசி துறைமுகம் வழியாக வழங்கப்பட்டது. மீதமுள்ள பொருட்கள் லிபியாவில் தயாரிக்கப்பட்டன.
திட்டத்தின் மொத்தச் செலவு US$25 பில்லியனுக்கும் அதிகமாக இருக்கும் என்று கணிக்கப்பட்டது.
லிபியா எந்த பெரிய நாடுகளின் நிதியுதவி அல்லது உலக வங்கிகளின் கடனுதவி இல்லாமலேயே இந்த வேலையை முடித்துள்ளது.
1990 முதல், யுனெஸ்கோ திட்டத்தில் ஈடுபட்டுள்ள பொறியாளர்கள் மற்றும் தொழில்நுட்ப வல்லுநர்களுக்கு பயிற்சி அளித்துள்ளது.
இந்த நீர் வழங்கப்படும் புதைபடிவ நீர்நிலை Nubian Sandstone Aquifer System ஆகும்.
இது கடந்த பனி யுகத்தில் குவிந்து கிடைக்கும் இந்நீர் 2007 மீட்டெடுப்பு விகிதங்கள் அதிகரிக்கப்படாவிட்டால், தண்ணீர் ஆயிரம் ஆண்டுகள் நீடிக்கும என்று கருதப்படுகிறது
சில மதிப்பீடுகள் 60 முதல் 100 ஆண்டுகளுக்குள் நீர்நிலையில் தண்ணீர் குறைந்துவிடும் என்று குறிப்பிடுகின்றன.
$25 பில்லியன் நிலத்தடி நீர் பிரித்தெடுக்கும் அமைப்பின் செலவுகள் உப்புநீக்கத்தை விட 10% ஆகும் என்று ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர்.
இந்த திட்டத்தில் 1 பில்லியன் யூரோக்கள் 50,000 ஆயிரம் பாம் மரங்களை நீர் ஒடுக்கம் செய்ய முதலீடு செய்யப்பட்டத
இந்தத் திட்டம் ஸ்பானிஷ் பொறியியலாளர் அன்டோனியோ இபானெஸ் டி ஆல்பாவால் மேற்கொள்ளப்பட்டது.
22 ஜூலை 2011 அன்று, முதல் லிபிய உள்நாட்டுப் போர் மற்றும் வெளிநாட்டு இராணுவத் தலையீட்டின் போது, திட்டத்திற்கான குழாய்களை உருவாக்கும் இரண்டு ஆலைகளில் ஒன்றான ப்ரேகா ஆலை, நேட்டோ விமானத் தாக்குதலால் பாதிக்கப்பட்டது
8] ஜூலை 26 அன்று ஒரு செய்தியாளர் கூட்டத்தில், நேட்டோ ஆலைப் பகுதிக்குள் இருந்து ராக்கெட்டுகள் ஏவப்பட்டதாகவும், உளவுத்துறையின் கண்டுபிடிப்புகளின்படி பல ராக்கெட் லாஞ்சர்கள் உட்பட இராணுவப் பொருட்கள் அங்கு சேமித்து வைக்கப்பட்டதாகவும், BM-21 MRL இன் இரண்டு புகைப்படங்களை ஒரே மாதிரியாகக் காட்டுவதாகவும் கூறியது.
தொழிற்சாலை அழிக்கப்பட்டதற்கான ஆதாரம். சாத்தியமான ஐ.நா தீர்மானங்களை மீறுவதற்கான ஆதாரங்கள் போதுமானதாக இல்லை.[
2014 முதல் 2020 வரையிலான இரண்டாம் லிபிய உள்நாட்டுப் போரின் போது, நீர் உள்கட்டமைப்பு புறக்கணிப்பு மற்றும் அவ்வப்போது முறிவுகளை சந்தித்தது.
ஜூலை 2019 நிலவரப்படி, மேற்கு குழாய் அமைப்பில் உள்ள 479 கிணறுகளில் 101 கிணறுகள் அகற்றப்பட்டன.
ஏப்ரல் 10, 2020 அன்று, திரிபோலி மற்றும் அண்டை நகரங்களுக்கு நீர் ஓட்டத்தைக் கட்டுப்படுத்தும் நிலையம் அடையாளம் தெரியாத ஆயுதக் குழுவால் கைப்பற்றப்பட்டது.
இதன் விளைவாக இரண்டு மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்களுக்கு நீர் வரத்து துண்டிக்கப்பட்டது,
மேலும் இந்த தாக்குதலை மனிதாபிமான அடிப்படையில் ஐக்கிய நாடுகள் சபை கண்டித்தது.
3 அக்டோபர் 1983: மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட பெரிய நதி திட்டத்திற்கு நிதியளித்து செயல்படுத்த முடிவு செய்த அடிப்படை மக்கள் காங்கிரஸின் தீர்மானங்களை வரைவதற்காக பொது மக்கள் காங்கிரஸ் ஒரு அசாதாரண அமர்வை நடத்தியது.
28 ஆகஸ்ட் 1984: முயம்மர் கடாபி சாரிர் பகுதியில் மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட பெரிய நதித் திட்டத்தின் கட்டுமானத்தைத் தொடங்குவதற்கு அடிக்கல் நாட்டினார்.
28 ஆகஸ்ட் 1986: முயம்மர் கடாபி முன் அழுத்தப்பட்ட கான்கிரீட் சிலிண்டர் குழாய்களின் உற்பத்திக்கான ப்ரீகா ஆலையைத் திறந்து வைத்தார், அவை முன் அழுத்தப்பட்ட எஃகு கம்பியால் செய்யப்பட்ட மிகப்பெரிய குழாய்களாகக் கருதப்படுகின்றன (பெரும்பாலான எஃகு கம்பிகள் இத்தாலியில் Redaelli Tecna S.p.A. மூலம் தயாரிக்கப்பட்டது. நிறுவனம் அதன் தலைமை அலுவலகம் Cologno Monzese-Milan மற்றும் அதன் தொழிற்சாலை Caivano-Naples இல் உள்ளது). சாரிர் ஆலையும் இந்த தேதியில் திறக்கப்பட்டது.
26 ஆகஸ்ட் 1989: முயம்மர் கடாபி பெரிய மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட நதி திட்டத்தின் இரண்டாம் கட்டத்திற்கு அடிக்கல் நாட்டினார்.
முதல் நீர் வருகை
11 செப்டம்பர் 1989: அஜ்தபியா நீர்த்தேக்கத்திற்கு.
28 செப்டம்பர் 1989: கிராண்ட் ஓமர் முக்தார் நீர்த்தேக்கத்திற்கு.
4 செப்டம்பர் 1991: கர்தபியா நீர்த்தேக்கத்திற்கு.
28 ஆகஸ்ட் 1996: திரிபோலிக்கு.
28 செப்டம்பர் 2007: கர்யானுக்கு.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக