வினவு : 1993-ம் வருடத்தில் போர்னோ உலகில் நுழைந்தேன். இது
நாள் வரை ஒரு விபச்சாரியாக, ஆபாச நடன மங்கையாக வாழ்ந்த எனக்கு நடிப்பு
மற்றும் வெகு இயல்பாகப் பொய் பேசும் திறமை நன்றாக வளர்ந்திருந்தது.
பணத்திற்காக உடல், உடலுக்காகப் பணம்; இதற்காகத் தான் எல்லாமே என்ற
புரிதலில் போர்னோ உலகில் நுழைந்தேன்.முதல் நாள் ஷூட்டிங்கிற்காக நான் தயாராகினேன். தலைமுடிக்கு வர்ணம் பூசி, அழகான குட்டைப் பாவாடை அணிந்து ஒரு ஹாலிவுட் நடிகையைப் போன்று என்னை அலங்கரித்துக் கொண்டு கொஞ்சம் மதுவும் அருந்தி விட்டு அந்த இரகசிய வீட்டிற்குள் சென்றேன். அந்த வீட்டிற்குள் நுழைந்தவுடனே ஒரு கரும்புகை என்னை ஆட்கொண்டது. ஆம் அது சிகரெட் புகை. ஒரு அறையிலிருந்து என்னை ஒரு மனிதன் அழைப்பதை உணர்ந்தேன்; ஆனால் வீடு முழுவதும் புகை படிந்திருந்ததால் அவர் முகத்தைத் தெளிவாகப் பார்க்க முடியவில்லை.
அந்த அறையின் மூலையில் மிகப்பெரிய வீடியோ கேமரா சுவற்றில் பதிக்கப்பட்டிருந்தது. அந்தக் கேமராவின் லென்ஸ் எதிரிலிருந்த ஒரு சோபாவை முழுதாகக் கவர் செய்யும் வண்ணம் அமைக்கப்பட்டிருந்தது. எனக்கு இப்போது எல்லாமே தவறாகத் தெரிந்தது. நான் தவறான உலகத்திற்குள் நுழைந்து விட்டேனா? எண்ணற்ற கேள்விகள் மனதுக்குள் ஓடிக்கொண்டிருந்தன.
ராக்சியின் போர்னோ வாழ்க்கை
சரி அடுத்த அழைப்பு வருவதற்குள் கொஞ்சம் மது அருந்திவிட்டு வரலாமென்று நினைத்து அங்கிருந்த குளியலறைக்குள் சென்று மது அருந்தினேன். சரி நான் நடிக்கப்போகும் ஆணுடன் என்னை எப்படி அறிமுகம் செய்து கொள்ளப்போகிறேன்?? “ஹாய்! நான் ராக்கி! இன்று நான் உங்களுடன் உடலுறவு வைத்துக்கொள்ளப் போகிறேன்! “ ம்ம்ம்…இது சரியில்லை “ஹாய்! உங்களை சந்தித்ததில் எனக்கு மகிழ்ச்சி; நாம் இருவரும் இன்று நடிக்கப்போகிறோம்!“ . இது நல்ல அறிமுக வார்த்தைகளாகத் தோன்றியது. மறுபடி சில முறை கண்ணாடியைப் பார்த்து சொல்லிக் கொண்டேன்.
திடீரென ஷுட்டிங்-கிற்கு தயாராகுமாறு அந்த டைரக்டரிடமிருந்து அழைப்பு வந்தது. அங்கே சில பெண்கள் உடையில்லாமல் நின்று கொண்டிருந்தனர். சில ஆண்களும் அங்கே இருந்தனர். போர்னோ டைரக்டர் அன்றைய தினம் எடுக்கப்போகும் படம் குறித்துப் பேச ஆரம்பித்தார்.
கதை என்னவென்றால் ஒரு கல்லூரிப் பேராசிரியர் தன்னுடைய குறும்புக்கார மாணவிகளுக்குக் காமவிளையாட்டுக்கள் குறித்து செய்முறை வகுப்புக்கள் நடத்திக் காண்பிப்பதாம். அப்படியென்றால் நான் என்னை அறிமுகம் செய்து கொள்வதற்காகச் கண்ணாடி முன் செய்த தயாரிப்புக்கள்?? என்ன ஒரு முட்டாள்தனம் செய்தேன்; என்னையே நான் நொந்து கொண்டேன் அந்தத் தருணத்தில்.
ஒரு வழியாக நான் கேள்விப்படாத அந்த வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க கதையை அந்த டைரக்டர் ஸ்பீல்பெர்க் ரேஞ்சுக்கு சொல்லிமுடித்து விட்டு “ஓகே..ஷூட்டிங் ஆரம்பிக்கலாம்” என்று சொன்னார்.
போர்னோ பெண்களைக் கொச்சைப்படுத்துகிறது
எத்தனை நபர்களைப் பார்த்திருப்பேன்; சட்டப்பூர்வமற்ற அந்தத் தொழில்களிலேயே சமாளித்தவள் நான்; போர்னோ சட்டப்பூர்வமானது தானே இதில் எனக்கு என்ன கற்றுத்தரவேண்டியுள்ளது. வா! நான் உனக்குக் கற்றுத்தருகிறேன் என்று அந்தப் பெண்ணின் தலைமுடியைப் பிடித்தேன். உடனே டைரக்டர் “ ராக்சி! உன் நடிப்பு வெகு இயல்பாக உள்ளது! நீ வெகுவிரைவில் போர்னோ உலகின் ராணியாவாய்” என்று உசுப்பி விட்டார்.
போதாக்குறைக்கு ஜாக் டேனியல் வேறு நிறைய உள்ளே சென்றதால் எனக்கு மேலும் சாதிக்க வேண்டும் என்ற அற்ப வெறி அதிகரிக்க அந்தப் பெண்ணால் என் வேகத்துக்கு ஈடுகொடுக்க முடியவில்லை. இந்த நிலையில் திடீரென டைரக்டர் குறுக்கிட்டு ஓகே இப்போது இந்தப் படத்தின் முக்கியமான காட்சிக்கு வந்துவிட்டோம்; “ராக்சி, உன் கவர்ச்சியான கண்களைக் காட்டு: கேமராவை ராக்சியின் கண்களை நோக்கித் திருப்புங்கள்” என்று கட்டளையிட்டார்.
சக பெண்ணிடம் உடலுறவில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருந்த பேராசிரியர் தன் ஆணுறுப்பை வெளியில் எடுத்து விந்தணுவை என் முகத்தின் மீது தெளிக்க விட்டார். பெருத்த அவமானத்துடன் கோபமும், அழுகையும் பீறிட்டு வர மற்றவர்களிடம் காண்பிக்க முடியாமல் அந்த நடவடிக்கையை வரவேற்பது போல நடித்தேன். நடிப்பு எனக்குப் புதிதா என்ன? எல்லாவற்றையும் மீறி சில கண்ணீர்த் துளிகள் வெளிவந்தன.
ஆஹா! என்ன ஒரு அருமையான காட்சி! என்று டைரக்டர் கைதட்டினார். உடனே அருகிலிருந்த ஆண் ஒருவர் என் மீது ஈரக் காகிதங்களை வீசினார். முகம் முழுவதும் தெளிக்க விடப்பட்ட விந்தணுக்களைத் துடைத்த அவமானம் தாங்க முடியாமல் செத்துப் போய்விடலாமா என்று நினைத்தேன். ஆனால் எக்காரணம் கொண்டு என் சோகத்தை வெளியில் யாருக்கும் காண்பிக்கக்கூடாது என்று வைராக்கியத்துடன் இருந்தேன்.
பெண்கள், குழந்தைகளுக்கெதிரான பாலியல் வன்முறையின் ஊற்றுக்கண் வேறு எதுவுமல்ல…போர்னோ தான்.
கையில் பணம், இரத்த நாளங்களில் மது பானம், மனதில் எல்லையில்லா வெறுப்பு, அடுத்த போர்னோ நட்சத்திரம் ஆக வேண்டுமென்ற வெறியுடன் அந்த வீட்டை விட்டு வெளியேறினேன்.
ஆண்கள் மீது ஏற்பட்ட இயல்பான வெறுப்பு மற்றும் போர்னோ உலகில் சம்பாதிக்க வேண்டுமென்ற வெறியுடன் தீவிரமாக நடிக்க முடிவெடுத்தேன். லாஸ் ஏஞ்செல்சில் உள்ள வான் நைஸ்-இல் நான் நடித்த படம் போர்னோ உலகின் புகழ்பெற்ற இயக்குனரான பாபி ஹொலாந்தேவை ஈர்த்துவிட்டது போலும்.
என்ன ஒரு அழகான இடை உனக்கு? இது பாபி ஹொலாந்தே. கழுத்தில் ஒரு பட்டைச் செயினுடன் பார்ப்பதற்கு ஒரு ரவுடி போல இருந்தார் அவர். என்னை அழைத்து அவருடைய மடியில் அமர வைத்துத் தடவிக்கொண்டே “நீ மிகவும் அழகாக இருக்கின்றாய். என்னுடைய அடுத்த படத்தில் நீ தான் நடிக்கப்போகிறாய்” என்றார். எனக்கோ ஹாலிவுட் மாடல் ஆக வேண்டும் என்று விருப்பம் என்றேன். போர்னோ படங்களில் நீ சிறப்பாக நடித்தால் ஹாலிவுட் வாய்ப்புக்கள் தானாகத் தேடி வரும் என்று அவர் சொல்லியதை முழுவதுமாக நம்பிவிட்டேன்.
1993 -ல் பாபி ஹொலாந்தேவுக்காக நான் நடித்த அந்தப் படத்தை, நான் நடித்த போர்னோ படங்களிலேயே உண்மையான போர்னோ படம் என்று சொல்லலாம். பிரம்மாண்டமான பண்ணை வீட்டிற்குள் நுழையும் போதே பதற்றத்துடன் தான் நுழைந்தேன். பாபி என்னுடைய பதற்றத்தைப் புரிந்து கொண்டு என்னைத் தோளில் அரவணைத்துக் கொண்டே அங்கிருந்த ஆண்களுக்கு என்னை அறிமுகம் செய்து வைத்தார். இவள் தான் போர்னோ உலகின் அடுத்த இராணி என்ற அளவுக்கு என்னை அறிமுகம் செய்து வைத்தார்.
ஒரு ஹாய் என்ற புன்னகையுடன் தலைகுனிந்து நின்றேன். என்ன தான் போர்னோ தொழில் என்றாலும் பட்டப்பகலில் வெட்டவெளியில் நிர்வாணமாய் நிற்கும் ஆண்களிடம் சென்று எப்படி நான் கைகுலுக்க முடியும்? அதுவும் அறிமுகமே இல்லாத அந்த ஆண்களிடத்தில்?
பாபியிடம் பாத்ரூம் எங்கே இருக்கிறது என்று கேட்டு அங்கே உடனடியாக விரைந்தேன். பையில் வைத்திருந்த வோட்காவை உள்ளே தள்ளி விட்டு, என்னால் இங்கு துளியும் இருக்க முடியாது என்ற மனநிலைக்கு வந்தேன். சில நிமிடங்களில் பாத்ரூம் கதவு தட்டப்பட்டது. யாரென்று கேட்கையில் ஒரு பெண் குரல் “ஏ! பெண்ணே எனிமா உனக்குத் தந்துவிட்டார்களா?” என்று கேட்க எனக்கு ஒன்றும் புரியாமல் “எனக்கெதற்கு எனிமா” என்று திருப்பிக் கேட்டேன். ஓ! அது தெரியாதா உனக்கு? எனிமாவைப் பயன்படுத்தி மலக்குடலைச் சுத்தம் செய்தால் தான் செக்ஸ் பொம்மையைப் உன் மலத்துவாரத்தில் பயன்படுத்துவது பாதுகாப்பாக இருக்கும் என்று அந்தப் பெண் கூறினாள்.
மீதமிருந்த வோட்காவை உள்ளே தள்ளிவிட்டு, என்னிடம் ஆசை வார்த்தைகள் பேசி நல்லது செய்வதாகப் பொய் பேசி நடித்து, என்னைப் படுகுழியில் தள்ளிய அந்த பாபியின் படத்தில் நடித்த அனுபவம் சொல்லி மாளாதது. அதைச் சொல்லும் அளவுக்கு எனக்கு ஞாபகம் இல்லை ஆனால் என்னிடம் எனிமா குறித்து கேட்ட அந்தப் பெண் செயற்கை ஆணுறுப்பை என் மலக்குழாயில் திணித்து என்னை வதைத்த கொடுமையை மட்டும் என்னால் மறக்க முடியவில்லை.
மறுபடியும் செத்து விடலாமா என்று நினைத்தேன். இனியும் போர்னோ படங்களில் நடிக்கக்கூடாது என்று சபதமெடுத்தேன். உடனடியாக எனக்குத் தெரிந்த ஹாலிவுட் தொடர்புகளிடம் பேசியதில் ஒரு வாய்ப்பு ஒன்று கிடைத்தது. “டான் ஜுவான் டிமார்கோ” என்ற படத்தில் 250 பெண்கள் பழங்காலத்து அரசன் ஒருவனின் அந்தப்புற மாளிகையில் நிர்வாணமாக இருக்கும் காட்சி படமாக்கப்படவேண்டும். அதற்கான தேர்வுக்குச் சென்றபோது பல நூறு பெண்கள் அந்த வாய்ப்பைத் தேடி வந்திருந்தனர். அதில் நான் தேர்வு செய்யப்பட்டேன்.
போர்னோவில் பெண்கள் வெறும் இறைச்சி உணவாக மட்டும்…
கொலை மிரட்டல், பண மோசடி, நோய்கள் இப்படி எதுவுமே இங்கு தவிர்க்க முடியாததாகிவிட்டது. நான் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது என்று விதித்த நிபந்தனைகள் அத்தனையையும் காற்றில் பறக்கவிட்டனர். எதையெல்லாம் செய்ய முடியாது என்று சொன்னேனோ அவையனைத்தையும் செய்யுமாறு நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டேன்.
கொஞ்சம் கூட பாதுகாப்பில்லாத வகையில் உடலுறவுக் காட்சிகள் படம்பிடிக்கப்படும். ஆபாசப் படங்களில் கண்டிப்பாக ஆணுறை அணிய வேண்டும் என்பது அமெரிக்கச் சட்டம். ஆனால் பார்ப்பதற்கு இயல்பாக இருக்காது என்ற காரணத்தால் ஆணுறை இல்லாமலேயே படம் பிடிக்கப்படும். மொத்தத்தில் ஆபாசப் படத்தொழிலை பாலியல் கடத்தல் தொழில் என்று சொல்வது தான் பொருத்தமாக இருக்கும்.
பெரும்பாலும் இரகசிய வீடுகளுக்குள் படம்பிடிக்கப்படுவதால் பெண் என்ற முறையில் எங்கள் குரலை உயர்த்திப் பேசக்கூட அனுமதியில்லை. பல ஆண்கள் ஒன்று சேர்ந்திருக்கையில் எங்களால் வேறு என்ன செய்ய முடியும்? கொடுக்கப்படும் போதைப்பொருட்களை உட்கொண்டுவிட்டு அவர்கள் சொல்வதை நிறைவேற்றித்தரவேண்டும்.
ஆபாசப் படம் எடுக்கப்படும் இரகசிய வீடுகள் இயக்குனர்களின் ஒட்டுமொத்த கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும். சில சமயங்களில் பல ஆண்களுடன் உடலுறவு வைத்துக்கொள்ள வேண்டி நிர்ப்பந்திப்பார்கள். சில சமயங்களில் வலி தாங்காமல் அழுகை வரும். ஒருவேளை அப்படி அழுதுவிட்டால் முகத்தில் குத்து விழும் அல்லது சம்பளம் கிடைக்காது. வாயும் வயிறும் இருக்கின்ற ஒரே காரணத்தால் வேறு வழியில்லாமல் அத்தனை பேருக்கும் ஈடுகொடுத்தேயாக வேண்டும்.
ஒரு முறை மிக மோசமான காம வெறியன் ஒருவன் என்னுடைய அனுமதியின்றி என்னுடைய மலத்துவாரத்தில் தன்னுடைய ஆணுறுப்பைத் திணித்து உடலுறவு கொண்டான். நரக வேதனையால் துடித்த எனக்கு அழுகையைக் கட்டுப்படுத்த இருந்த ஒரே வழி என்ன தெரியுமா? என் முன்னாலிருந்த நின்று கொண்டிருந்த இன்னொரு ஆணின் பிறப்புறுப்பை வலுக்கட்டாயமாக வாயில் திணித்துக் கொள்வதைத் தவிர வேறு வழியே இல்லை. மிகக் கொடூரமான மனித சித்திரவதை அது.
ஆனால் இது போன்ற படங்கள் உங்களுக்கு காட்சிப்படுத்தப்பட்டு இணையத்தில் நீங்கள் பார்க்கும் போது பிரமாதமானதாகத் தெரியும்; ஆனால் உண்மையில் அப்படியல்ல… முகம், கண், வாய் தொடங்கி பிறப்புறுப்பு வரை தெளிக்கப்பட்ட மூத்திரம், விந்தணு, இரத்தம் மேலும் மலத்துவாரத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்ட ஆணுறுப்பில் இருந்து வெளிவரும் நாற்றம், அதை வாயில் வேறு வைத்துத் திணிப்பார்கள்; மறுப்பு தெரிவிக்க ஏது வாய்ப்பு; என்ன இருந்தாலும் நான் ஒரு இகழ்ச்சிக்குரிய பெண்ணல்லவா? எனவே இப்படி சகித்துக் கொள்ள முடியாத காட்சிகள் இங்கு மிகவும் சாதாரணம்.
பாத்ரூம்கள் குறித்து சொல்ல வேண்டியதேயில்லை. எனிமா எனப்படும் மலக்குடலைச் சுத்தம் செய்யும் மாத்திரைகள், ஆங்காங்கே வீசியெறியப்பட்ட சேவிங் பிளேடுகள்…அப்பப்பா ஏன் தான் இந்த போர்னோ படங்களை இரகசிய வீடுகளில் வைத்து எடுக்க அனுமதிக்கின்றார்களோ தெரியவில்லை. நடக்கும் வழியெங்கும் எச்சில், இரத்தம்,மூத்திரம், துடைத்தெறியப்பட்ட காகிதங்கள் என சுகாதாரம் கொஞ்சம் கூட இருக்காது. ஆனால் என்னை இந்த உலகத்திற்குள் அழைத்து வரும் முன்னர் அவர்கள் பேசியதில் என்னை வெகுவாக ஈர்த்தது சுகாதாரம் குறித்த அவர்களின் உத்திரவாதம் தான்.
சரி ஆண்களுடன் நடிக்கப்போவதில்லை என்றால் மாற்றுவழி என்ன? பெண்களுடன் ஓரினச்சேர்க்கையில் ஈடுபடுவதுதான். அதில் எனக்கு ஈடுபாடில்லை என்றாலும் முந்தையதுடன் ஒப்பிடுகையில் சக பெண்ணைப் பார்த்தவுடன் காம உணர்ச்சி ததும்பி வழிவது போல் நடிக்க வேண்டும் அவ்வளவுதான். நடிப்பு, பொய், வெற்றுவேடம் இரத்தத்தில் ஊறிப்போய் விட்டது.
இப்படி நடித்துக்கொண்டிருக்கையில் ஒரு லெஸ்பியன் படத்தில் விந்தையான நிகழ்வைச் சந்தித்தேன்; ஆம் படுக்கையறையில் அமெரிக்க தேசியக்கொடியை மெத்தை விரிப்பாகப் பயன்படுத்தியிருந்தனர்.
என் சிறு வயதில் நான் தேசப்பற்றுடன் இருந்த நிகழ்வு இப்போது என்னைச் சூழ்ந்து கொண்டது. 1976-ம் ஆண்டு நடந்த அமெரிக்கப் புரட்சிகரக் கொண்டாட்டங்களின் 200-ம் ஆண்டு நிகழ்வின் போது என் தாய்க்கு அமெரிக்க தேசியக்கொடி பதித்த ஒரு தட்டை வாங்கி பரிசளித்தேன். அந்தச் சிறுமி எப்போதோ இறந்து விட்டாள்.
வாழ்க்கை இப்படியே தொடர்ந்து கொண்டிருந்தது. எனக்கு நன்கு அறிமுகமான போர்னோ டைரக்டர் ஒருவர் என்னை ஒரு நாள் அணுகி “ராக்சி! உன்னுடைய படங்களுக்கு இப்போது மவுசு குறைந்து கொண்டு வருகிறது. எனவே நீ ஏன் ஒரு போர்னோ நடிகையாக விபச்சாரம் செய்யக்கூடாதென்று கேட்டார். விபச்சாரமே வேண்டாமென்று தானே இந்தத் தொழிலுக்கு வந்தேன் என்று பதிலளித்தேன். இது அப்படிப்பட்ட விபச்சாரமல்ல, போர்னோ உலகில் உனக்கு இரசிகர்களாக இருக்கும் பெரிய மனிதர்களிடம் வார இறுதியைச் செலவிட்டால் உனக்கு 2500 அமெரிக்க டாலர்கள் கிடைக்கும் என்றார்.
ஒரு பணக்கார வக்கீலிடம் 2,500 அமெரிக்க டாலர்களுக்கு விலை போனேன். சென்ற பிறகு தான் தெரிந்தது அந்த ஆள் ஒரு மோசமான போதை வண்டி என்று. என்ன செய்ய, இரண்டு நாட்கள் தானே. தொடர்ச்சியாக மணிக்கணக்கில் அந்த மிருகம் என்னைக் கொடுமைப் படுத்தியது. போதாத குறைக்கு ஆணுறையை வேறு அணியமாட்டேன் என்று ஆணவத்துடன் கூறி என்னைச் சிதைத்தது.
2,500 டாலர்களுடன் வீட்டிற்குத் திரும்பிய நான் இரண்டு நாட்களாகப் படுக்கையிலிருந்து எழுந்திருக்கவே இல்லை. அப்படி ஒரு உறக்கமும் ஓய்வும் தேவைப்பட்டது. பிறகு மறுபடியும் ஆபாசப் படங்களில் நடிப்பது என்று வாழ்க்கை தொடர்ந்து கொண்டிருந்தது. முன்னெப்போதும் இல்லாத வகையில் இப்போது நான் வெகுவாக மாறிவிட்டேன்.
பாலியல் வன்கொடுமைக்குள்ளாக்கப்பட்டு விபச்சாரத்தால் பாதிக்கப்பட்ட நான் ஒரு கட்டத்தில் மற்றவர்களை அதாவது என்னுடன் படத்தில் நடிப்பவர்களைப் பாலியல் ரீதியில் துன்புறுத்த ஆரம்பித்து விட்டேன். இது போர்னோ பட இயக்குனர்களுக்கு நல்ல வருமானத்தை ஈட்டிக் கொடுக்க, அவர்கள் மேலும் என்னை இவ்வாறு செய்யத் தூண்டினர். இப்படி என்னுடைய மிருக குணத்தை வைத்து அவர்கள் நல்ல காசு பார்த்தனர்.
ஹெர்பெஸ் நோய்த் தாக்குதலுக்குட்பட்டவரின் உதடுகள்
மருத்துவரோ உனக்கு வந்திருக்கும் ஹெர்பெஸ் நோய் இது வரை நான் கண்டிராத மிக மோசமான பாதிப்புக்களை உனக்கு ஏற்படுத்தியுள்ளது என்று அதிர்ச்சியுடன் தெரிவித்தார். மேலும் என்னுடைய இரத்த மாதிரிகளை சோதனைக்காக எடுத்துக்கொண்டார். இது என்னை மனதளவில் மிகவும் பாதித்தது. உலகத்திலிருந்து தனித்து விடப்பட்டதைப் போல உணர்த்தேன்; தற்கொலை செய்து கொள்வதைத் தவிர வேறு நல்ல வழி எனக்கு அப்போது தெரியவில்லை; வலி நிவாரணிகளை அளவுக்கு அதிகமாக உட்கொண்டு தற்கொலைக்கு முயன்றேன். ஆனால் சாகாமல் பிழைத்தேன்.
என் உடலில் எங்கு பார்த்தாலும் ஹெர்பெஸ் நோயின் தாக்கம் வெளிப்பட்டது. உதடுகள், தொண்டை, பிறப்புறுப்பு, மலத்துவாரம் என எல்லா இடங்களிலும் இந்த நோய் என்னை வாட்டி வதைத்தது. இனியும் போர்னோ உலகத்தில் இருப்பது சாத்தியமற்றது என்ற முடிவுக்கு வந்தபின் விபச்சாரத்திற்குள் நுழைவது சரியென்று பட்டது. அது மட்டுமே எனக்கு முன்னிருந்த வாய்ப்பு என்பது வேறு கதை. ஆணுறை அணிந்தால்தான் உறவு என்று நிபந்தனை விதித்து விபச்சாரம் செய்வது சாத்தியம் என்று நினைத்தேன். ஆனால் வாழ்க்கை வேறு வழியில் என்னை அழைத்துச் சென்றது…
(தொடரும்)
-வரதன்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக